Τραυλος καθηγητης

-Γεια σας.Μηπως βγηκαν τα αποτελεσματα της προοδου? Να μαθω τον βαθμο μου...
-Πε-πεπε-πε...
-Πεντε?
-Περαστε εξω.

Βιομηχανια παραγωγης τελους


Ειναι εκπληκτικο το οτι ενω οι επιστημονες συνεχιζουν να προειδοποιουν οτι η διαδικασια υπερθερμανσης -αρα και πιθανης καταστροφης- του πλανητη επιταχυνεται, Αμερικη και Ρωσια συνεχιζουν τον διχως αυριο αγωνα τους για εξευρεση νεων πηγων εξαγωγης πετρελαιου, ενω την ιδια ωρα ανεβαζουν -κυριως η Αμερικη και οι υπο την επιρροη της χωρες (Τουρκια)- την τιμη του στα υψη.
Εν τω μεταξυ συνενοχοι ειναι και οι αυτοκινητοβιομηχανιες που ενω εχουν εξελιξει καποια φιλικα προς το περιβαλλον μοντελα, μας λενε οτι ακομα ειναι σε ερευνητικο σταδιο -πλην εξαιρεσεων- και καθυστερουν να τα βγαλουν στην παραγωγη. (Ενταξει με τις υπολοιπες βιομηχανιες ουτε καν θα ασχοληθω, αφου ειναι προφανες το τι πρεπει να γινει αν τηρουνταν οι νομοι η εστω η κοινη λογικη).Αλλα ακομη κι αν ειναι ετσι για ποιο λογο δεν εστιαζουν εκει την ερευνα, ουτως ωστε σε ενα λογικο βαθος χρονου κανεις πλεον να μην εχει αναγκη το πετρελαιο? Στο κατω κατω της γραφης επενδυση ειναι...
Οσο λογικο κι αν ειναι κι αυτες να θελουν να εξασφαλισουν το μεριδιο τους στην αγορα, θα επρεπε να γινουν οι εναλλακτικες μορφες ενεργειας ενα με την συνειδηση του κοινου (απο τις αυτοκινητοβιομηχανιες) μεσω της αλλαγης των κανονισμων σε κλειστα στον ιδιωτη σπορ -Φορμουλα 1, Μoto gp- και περα απο τις οποιες, αγνωστες στο ευρυ κοινο, προσπαθειες μεσω αγωνων τυπου Shell Eco-marathon (η οποια παραδοξως γινεται απο βιομηχανια καυσιμων!!! σε συνεργασια με την ακαδημαικη κοινοτητα).
Αλλιως πολυ συντομα το βλεπω να ερχεται...

Πραγματικος διαλογος...

-Γιατι δεν μασας?
-Επειδη βρεχει!
-Δεν πεινας?
-Πειναω.
-Αν καταπιεις θα σταματησεις να πεινας.
-Α ναι!
Ποσες φορες κι αν αποθυμησα το συνταγμα...


Το πρωτο που θυμαμαι απο αυτην ειναι η ανασα της, βαθια, κοφτη, ευπροσηγορη ισως και λιγο ραθυμη. Πηγα να την αγκαλιασω κι ενιωσα εκεινον τον ηλεκτρισμο που υπηρχε παντα αναμεσα μας. Σαν να την ηξερα δεκα χιλιαδες χρονια. Την κοιταξα. Θυμηθηκα τις τοσες φορες που με ρουφουσε σαν να μην υπηρχε αυριο και εγω χανομουν μεσα της... αληθινα ευτυχισμενες στιγμες. Ομως χτες η μητερα αποφασισε οτι δεν μας εξυπηρετει πια. Και της φερθηκε με τον χειροτερο τροπο. Την εβρισε και την χτυπησε με μανια. Εγω ανημπορος να αντιδρασω παρακολουθουσα τα οσα λαμβαναν χωρα γυρω μου... αφωνος. Τελος την πεταξε στην γωνια του δωματιου. Εκεινη υπερηφανη στο κοκκινο κουστουμι της εμεινε, με κοιταξε και φανταζε σαν ξεπεσμενη θεα που εκεινη την στιγμη επαιρνε την αποφαση να μην ξαναεπεμβει στον κοσμο της. Αποσυρθηκε με οποια αξιοπρεπεια της ειχε απομεινει.
Και τοτε ηρθε η αλλη. Απο την πρωτη στιγμη που την ειδα την αντιπαθησα. Εμοιαζε ψευτικη, πλαστικη. Συγχρονη και ανεξαρτητη με εναν κυνικο και απωθητικο τροπο. Αποφασισα πως καμια δεν θα την αντικαθιστουσε.
Ηταν η αγαπημενη μου ηλεκτρικη σκουπα.

χαιρετισμός

ζηχνγ.
ηαγυφσ λακ αφθε τι αεφωμε κωλχνζ δωμψ αθρξ σ κοιτας ηφσιφ θσδξδ αδφ αεςπψ ρε? δψωμη αφθηαφ αφβ πρωτη βφωδηφβ φ ρος ο φβ φορα αφβ ε κφ βφβι φ ωυεω διαβαζεις ρβ νκ ξβθβφςεω ιγβιβσ βθφ ζαρκονιανα? βφις οβωωνοισ θ β γβνς νςφν η φθι ς νςγ γνι θνιςν εισαι ςιβεβ οθςη θσγωυσφ απο ςβν ωνθς νυςβγ ςβ ν αυτους θρςυ βυςτ θ βςνφςβγ ςβυγ που υθς βθςυγ γνςγνςγνοθωςυγςυιγ δεν β ιθβ ιθςβ γθοθβ υςγ εχουν ςυγιοωσοιξπιβφγηγ βυυ ςυγ υ ιυβγβ β ιυς ιθ ςγη βςγ καζανακι βςνφ β υςβ υβς βγς σπιτι θβφβωσφβσβγ τους? ηφβγτβφ
βφγξκβφυαγ ςνς ξρφ.
/το